ความรู้ทางภาษา-การใช้ภาษา
การอ่านบทร้อยกรอง ประเภทบทละคร

          กลอนบทละครเช่นเรื่อง รามเกียรติ์ จะมีจำนวนคำ 6-8 คำในแต่ละวรรค คำในบทร้อยกรองมีความหมายเท่ากับ พยางค์ กลอนบทละครมันมีการขึ้นต้นบท ดังนี้

เมื่อนั้น ใช้เมื่อกล่าวถึงตัวละครทีมียศสูงหรือผู้เป็นใหญ่ ในบทละครเรื่องนั้น
บัดนั้น ใช้เมื่อกล่าวถึงตัวละครที่มีต่ำหรือผู้น้อย
มาจะกล่าวบทไป ใช้เมื่อกล่าวถึงเหตุการณ์ตอนใหม่

ตัวอย่าง
เปิดเสียงฟังได้นะ
           เมื่อนั้น นางมณโฑเยาวยอดเสน่หา
พินิจพิศดูโยธา เห็นหมู่วานรชาญฉกรรจ์
คือศรีสุครีพชมพูพาน หนุมานองคตแข็งขัน
พวกพลเยียดยัดแจกัน เฝ้าพระทรงธรรม์สี่กร

  การอ่านกลอนบทละคร ควรอ่านเป็นจังหวะ โดยมีช่วงจังหวะหยุดสั้น ๆ ภายใน แต่ละวรรคดังนี้

ถ้าคำในวรรคมี 7 คำ ควรอ่านเป็นจังหวะ ooo/oo/oo หรือ oo/oo/ooo เช่น
หนุมาน / องคต / แข็งขัน
คือศรี / สุครีพ / ชมพูพาน

ถ้าในวรรคมี 8 คำ ควรอ่านเป็นจังหวะ ooo/oo/ooo เช่น
อันทหาร / ทั้งสอง / นัคเรศ

ถ้าคำในวรรคมี 9 คำ ควรอ่านเป็นจังหวะ ooo/ooo/ooo เช่น
นางมณโฑ / เยาวยอด / เสน่หา