บทละครเรื่องรามเกียรติ์

ตอน สุครีพหักฉัตร

คำศัพท์บทละครรามเกียรติ์
หน้าที่ ๓
พระสี่กร พระนารายณ์ ในที่นี้หมายถึง พระราม
พลับพลา ที่ประทับชั่วคราวสำหรับรับรองพระเจ้าแผ่นดิน
พานร ลิง
พิกล แปลก
ไปกัลป์ ไฟที่ทำลายล้างโลก
ภพไตร แผ่นดินทั้งสาม ในที่นี้หมายถึง สวรรค์ มนุษย์ บาดาล
ภูวไนย พระเจ้าแผ่นดิน
ภูษา เครื่องนุ่งห่ม
มรคา ทาง ช่อง ถนน
มาศ ทอง
โมลี ยอด จุก บางครั้งเขียน เมาลี หรือ โมฬี
โมหันธ์ ความหลง ความเขลา ความโง่
เยาวมาลย์ หญิงสาวสวย
โยธา พลรบ ทหาร
ไยไพ เยาะเย้ย พูดให้อาย
รณรงค์ การรบ
รังสรรค์ สร้าง แต่งตั้ง
ราตรี กลางคืน เวลามืดค่ำ
โรมรัน รบพุ่งกัน
ฤทัย ใจ ความรู้สึก
ลีลาศ เดินอย่างมีท่วงท่างดงาม
โลกันตร์ ชื่อนรกขุมหนึ่ง เป็นที่ลงโทษผู้ที่ทำบาปหนักที่สุด
วาที ในที่นี้หมายถึง คำพูด ถ้อยคำ
วายุ ลม
ศุภฤกษ์ ( อ่านว่า สุบ – พะ – เริก ) เวลาซึ่งเหมาะ เวลาซึ่งดีงาม
เศียร หัว

ย้อนกลับ            ไปต่อ